woensdag 15 april 2009

Surprise, surprise!

Britain's got talent is zo'n talentenjacht waar elke idioot zingend of blèrend uit mag proberen of de zaal en de jury het pikt. Een stoet amateurs, arrogante jury erbij, een afgeladen volle zaal en klaar is Kees. Ik zal er niet naar kijken.
Maar een kort verslagje op de Belgische tv deed me naar boven rennen om het optreden te bekijken van ene Susan Boyle, een vrouw van 47 jaar, met een lichte geestelijke handicap, samenwonend met haar kat en - zoals de commentatrice met gevoel voor understatement het formuleerde - niet moeders mooiste.
De vrouw kwam op, beantwoordde de gebruikelijke vragen van een skeptisch ogende jury, deed en zei wat rare dingen, onder andere dat ze het liefst professioneel zangeres wilde worden, werd door de zaal half uitgelachen en mocht toen gaan zingen.
Wat er toen gebeurde, tart alle beschrijving.... Kijk, luister en huiver!

De volledige versie met een kort interview vooraf is hier te zien.