Dus bestelde ik, gekleed in badjas, een paar drankjes aan de bar van de sauna en doodde de wachttijd met het prepareren van mijn E-reader voor een korte leessessie. In dit geval Bleak House van Dickens die op de E-reader in kwestie - een iPhone - maar liefst 6.931 piepkleine, maar kraakheldere en uitstekend leesbare bladzijden omvat. Ik verheugde me erg op het lezen, niet alleen vanwege het fenomenale proza van meneer Dickens, maar ook omdat het kleine scherm, met z'n paar regels tekst, een heel nieuwe, de concentratie zeer bevorderende manier van lezen veroorzaakt. Dubbel genieten dus! (Voor de kniesoren onder u, die het gewone en/of mooie gedrukte boek zijn toegedaan: in mijn boekenkast staan twee versies van deze volumineuze prachtroman, waaronder een aangenaam mooie, in donkerrood linnen gebonden uitgave van Everyman's Library.)
Maar nu viel het oog van de bardame op mijn E-reader, annex mobiele telefoon, annex camera. Verontrust keek ze me aan en zij dat die dingen VERBODEN waren in de sauna. Ik keek niet-begrijpend. Verboden? Ja, ik moest hem in mijn locker opbergen. Maar, protesteerde ik nog, het boek dat ik wil lezen staat hierop! Nu was het haar beurt om niet-begrijpend te kijken. Ik wilde het haar laten zien, maar vroeg in plaats daarvan maar naar de reden van het verbod.
Met het schaamrood op de kaken heb ik mijn iPhone, haastig weggestopt in een van de zakken van mijn badjas, linea recta naar de kleedkamer gesmokkeld en achter slot en grendel gezet. Van het stiekem lezen van literatuur op een mobieltje wil ik best beticht worden, maar van het stiekem fotograferen van de blote medemens toch liever niet...
