Dikke pil

Oorlog en vrede van Leo Tolstoi. Wie kent de titel niet? Goed. Maar wie heeft het boek ook helemaal gelezen? Ja, dat dacht ik al.
De nieuwe vertaling in de onvolprezen Russische Bibliotheek van uitgeverij Van Oorschot is nu als kloek deel/ vuistdikke uitgave / dikke pil uitgegeven voor de prijs van nog geen 30 euro. Mét een waanzinnig / krankjorem / gekmakend mooie band: donkergrijs met diepzwarte, glanzende belettering. Het omslag kan dus weg (d.w.z. diep weggestopt achter de boeken, de enige plaats waar omslagen horen).
En dan nu alvast het eerste goede voornemen voor 2011: lezen die hap! Wie doet er mee? Kom op, 1650 bladzijden is niet niks, maar als je de Millenium-trilogie niet leest en gewoon de drie verfilmingen bekijkt, mis je niks en win je 51 uur (3 x 500 bladzijden = 3 x 20 uur (25 bladzijden per uur) = 60 uur minus 3 x3 uur = 9 uur) oftewel drievijfde van Tolstoi's roman (1650 bladzijden, 20 bladzijden per uur = 82,5 uur). Lekker toch?
Alhoewel: die berekening valt misschien wat te gunstig uit, omdat je de eerste 200 bladzijden van Oorlog en vrede vooral heen en weer aan het bladeren bent tussen tekst en personenregister. Who the hell is ....?

E-reader geweerd

Zo af en toe tracteren we ons op een middagje sauna. Er is een goeie bij ons in de buurt en je kunt nou eenmaal niet alleen maar blijven roepen dat Nederland door en door verwend is en dat de drukke sauna's en hun decadente sfeer aan de ondergang van het Romeinse Rijk doen denken. Je moet zo af en toe ook zelf een fysieke bijdrage leveren aan dat fenomeen en daarmee de juistheid van de observatie bewijzen.

Dus bestelde ik, gekleed in badjas, een paar drankjes aan de bar van de sauna en doodde de wachttijd met het prepareren van mijn E-reader voor een korte leessessie. In dit geval Bleak House van Dickens die op de E-reader in kwestie - een iPhone - maar liefst 6.931 piepkleine, maar kraakheldere en uitstekend leesbare bladzijden omvat. Ik verheugde me erg op het lezen, niet alleen vanwege het fenomenale proza van meneer Dickens, maar ook omdat het kleine scherm, met z'n paar regels tekst, een heel nieuwe, de concentratie zeer bevorderende manier van lezen veroorzaakt. Dubbel genieten dus!

(Voor de kniesoren onder u, die het gewone en/of mooie gedrukte boek zijn toegedaan: in mijn boekenkast staan twee versies van deze volumineuze prachtroman, waaronder een aangenaam mooie, in donkerrood linnen gebonden uitgave van Everyman's Library.)

Maar nu viel het oog van de bardame op mijn E-reader, annex mobiele telefoon, annex camera. Verontrust keek ze me aan en zij dat die dingen VERBODEN waren in de sauna. Ik keek niet-begrijpend. Verboden? Ja, ik moest hem in mijn locker opbergen. Maar, protesteerde ik nog, het boek dat ik wil lezen staat hierop! Nu was het haar beurt om niet-begrijpend te kijken. Ik wilde het haar laten zien, maar vroeg in plaats daarvan maar naar de reden van het verbod.

Met het schaamrood op de kaken heb ik mijn iPhone, haastig weggestopt in een van de zakken van mijn badjas, linea recta naar de kleedkamer gesmokkeld en achter slot en grendel gezet. Van het stiekem lezen van literatuur op een mobieltje wil ik best beticht worden, maar van het stiekem fotograferen van de blote medemens toch liever niet...