Hopeloos gestrand

Heb ik mezelf ook nog op LinkedIn gezet! Dat is een netwerksite, voor wie het nog niet wist. Nu is het dadelijk helemaal gedaan met de gemoedsrust. En daar was het al droevig mee gestemd, want wanneer was het nu de laatste keer dat ik boek dikker dan 500 pagina's heb uitgelezen? Vorig jaar kwamen Murakami (Hardboiled Wonderland) en Stendhal (Het rood en het zwart) er dicht bij in de buurt, maar pogingen om Dickens' David Copperfield of Little Dorrit in hun dikke geheel te verslinden zijn hopeloos gestrand.

En dan te weten wat er allemaal nog meer ongelezen in mijn boekenkast omvangrijk staat te wezen. Even een genante opsomming (ik ben nu streng voor mezelf en tel ook de slechts ten dele gelezen titels mee): Cervantes' Don Quichote, Mann's Doctor Faustus, Melville's Moby Dick, Tolstoi's Anna Karenina, Nabokov's Lolita, Joyce's Ulysses, Dante's Goddelijke Comedie, Goethe's Wilhelm Meister, Rabelais' Gargantua, Dostojewski's De idioot, Clarin's La Regenta, Stendhal's Kartuize van Parma, Potocki's Manuscript gevonden in Zaragoza, George Eliot's Middlemarch... Belezenheid is bij mij blijkbaar niet (meer) gekoppeld aan doorzettingsvermogen. Mijn favoriete boek: Stefan Zweig's Schachnovelle, afhankelijk van de uitgave 60 tot hooguit 90 pagina's...
Of hebben sommige stemmen gelijk en is de ultieme definitie van een Meesterwerk der Wereldliteratuur: "Onleesbaar boek"?