Leren kijken

Gisteren naar een vertoning van Peter Greenaway's Rembrandt's J'accuse geweest. In die documentaire film beschuldigt de immer provocatieve Greenaway een aantal tijdgenoten van Rembrandt van moord. En de schilder zou daarvan geweten hebben en zijn schilderij De nachtwacht hebben gebruikt om de moordenaars af te beelden. Meer nog: door subtiele details in het schilderij wijst hij hen ook aan als de schuldigen. Greenaway gebruikt allerlei kunsthistorische en historische feiten en raadsels om zijn verhaal sluitend te krijgen. Een meesterlijke zet, die uiteraard slechts fictie is, maar je ondertussen wel zo anders en beter naar het schilderij leert kijken dat de film verplichte kost zou moeten zijn voor kunstliefhebbers en -studenten van alle leeftijden.
Na afloop was er een korte discussie, waarin enkele dorknopers klaagden over het feit dat het allemaal helemaal niet wáár was wat meneer Greenaway beweerde. Wat me weer deed denken aan de aangetrouwde neef van Karel van het Reve, die nooit romans las: "Wat heb je aan een relaas over gebeurtenissen die nooit hebben plaatsgevonden?" Ik vond mezelf in het vorige bericht de wereldliteratuur al een slechte dienst bewijzen, maar zulke neven en dorknopers betekenen natuurlijk helemáál de nekslag, voor boeken én cinema...

P.S. Wie de dvd van Greenaway wil zien: hij of zij kan zich bij me melden!