Britain's got talent is zo'n talentenjacht waar elke idioot zingend of blèrend uit mag proberen of de zaal en de jury het pikt. Een stoet amateurs, arrogante jury erbij, een afgeladen volle zaal en klaar is Kees. Ik zal er niet naar kijken.
Maar een kort verslagje op de Belgische tv deed me naar boven rennen om het optreden te bekijken van ene Susan Boyle, een vrouw van 47 jaar, met een lichte geestelijke handicap, samenwonend met haar kat en - zoals de commentatrice met gevoel voor understatement het formuleerde - niet moeders mooiste.
De vrouw kwam op, beantwoordde de gebruikelijke vragen van een skeptisch ogende jury, deed en zei wat rare dingen, onder andere dat ze het liefst professioneel zangeres wilde worden, werd door de zaal half uitgelachen en mocht toen gaan zingen.
Wat er toen gebeurde, tart alle beschrijving.... Kijk, luister en huiver!
De volledige versie met een kort interview vooraf is hier te zien.
woensdag 15 april 2009
dinsdag 14 april 2009
Verzorgingsplaats
"Verzorgingsplaats": kent u die term? Ik niet, maar ik kwam 'm tegen toen ik op zoek was naar de achtergrond en verklaring van de mooiste naam die in Nederland gegeven is aan wat ik tot nu toe aanduidde als een parkeerplaats of Raststätte. Die naam is Swentibold. Ter hoogte van Sittard op de A2 intrigeerde mij die naam keer op keer. De combinatie "Sw" in combinatie met "bold" deed me vermoeden dat het om iets Germaans of Scandinavisch ging, maar wat of wie? Hoe dan ook: een prachtnaam! Ik ben er nooit gestopt, maar wel vaak gevaarlijk dicht de vangrail genaderd omdat ik m'n ogen niet van die bizarre lettercombinatie af kon houden. Swentibold.
En nu, na een paar toets- en muisbewegingen, weet ik dat Swentibold een Frankische koning was, de eerste en laatste koning van Lotharingen, die dat rijk van 895 tot aan zijn dood op 13 augustus 900 geregeerd heeft. Hij heeft slag geleverd bij Susteren, is daarbij omgekomen en in de nabijgelegen abdijkerk, de huidige Basiliek van de Heilige Amelberga, begraven.
Zijn eigenlijke naam (is dat te beweren met al die spellingsvarianten?) is Zwentibold, maar hij staat ook bekend als Sanderbout, Sanderboldus of zelfs als Xhenderboldus (en natuurlijk als Swentibold). Zijn naam is een Frankische vertaling van Svatopluk, zijn Moravische peetoom.
Zwentibold was al net zo'n rare kwibus als zijn naam. In Hendrik Conscience's Geschiedenis van België staat een blijkbaar typerende gebeurtenis beschreven:
"Hierop kwam de woedende Zwentibold op nieuw het kasteel van Reinier belegeren, doch even vruchteloos. Geen ander middel ziende om de verschanste leenheeren te straffen, wilde hy dezelve door de geestelykheid in den kerkelyken ban doen slaen; dit hem geweigerd zynde, viel hy uit in scheldnamen tegen de bisschoppen en bragt de vermetelheid zoo ver, dat hy den aertsbisschop van Triers eenen stokslag op het hoofd dorst geven. Dit schandelyk gedrag deed iedereen tegen hem opstaen; de leenheeren spanden te samen en gaven de kroon aen Lodewyk van Duitschland, zoon van den overleden Arnold. Zwentibold vergaderde intusschen een leger en verwoestte het land; maer korts daerop, in 900, verloor hy het leven in eenen veldslag by de Maes."
Opvliegend van aard en een slecht leider, zo kennen we de Lotharingse koning. Vijf jaar heeft-ie het volgehouden, de driftkop. En nu is zijn naam verbonden aan een "verzorgingsplaats", een aanduiding die doet vermoeden dat er witgekapte zusters rondlopen, met lange witte schorten voor, die zich ijverig, doch met ingetogen blik, inspannen om uitgeputte weggebruikers op krachten te laten komen. Maar ook hier is de geschiedenis wreed: er is slechts een tankstation van de Shell en de plek is bekend onder homo's die elkaar daar ontmoeten, omdat het terrein goed verlicht is en dus veiligheid biedt. Dat is dan wel de veiligheid van een (merkwaardigerwijze als snel als heilige vereerde) koning Heethoofd, die niet aarzelde zijn staf in tweeën te slaan op onschuldige hoofden. Een verzorgingsplaats indeed.
En nu, na een paar toets- en muisbewegingen, weet ik dat Swentibold een Frankische koning was, de eerste en laatste koning van Lotharingen, die dat rijk van 895 tot aan zijn dood op 13 augustus 900 geregeerd heeft. Hij heeft slag geleverd bij Susteren, is daarbij omgekomen en in de nabijgelegen abdijkerk, de huidige Basiliek van de Heilige Amelberga, begraven.
Zijn eigenlijke naam (is dat te beweren met al die spellingsvarianten?) is Zwentibold, maar hij staat ook bekend als Sanderbout, Sanderboldus of zelfs als Xhenderboldus (en natuurlijk als Swentibold). Zijn naam is een Frankische vertaling van Svatopluk, zijn Moravische peetoom.
Zwentibold was al net zo'n rare kwibus als zijn naam. In Hendrik Conscience's Geschiedenis van België staat een blijkbaar typerende gebeurtenis beschreven:
"Hierop kwam de woedende Zwentibold op nieuw het kasteel van Reinier belegeren, doch even vruchteloos. Geen ander middel ziende om de verschanste leenheeren te straffen, wilde hy dezelve door de geestelykheid in den kerkelyken ban doen slaen; dit hem geweigerd zynde, viel hy uit in scheldnamen tegen de bisschoppen en bragt de vermetelheid zoo ver, dat hy den aertsbisschop van Triers eenen stokslag op het hoofd dorst geven. Dit schandelyk gedrag deed iedereen tegen hem opstaen; de leenheeren spanden te samen en gaven de kroon aen Lodewyk van Duitschland, zoon van den overleden Arnold. Zwentibold vergaderde intusschen een leger en verwoestte het land; maer korts daerop, in 900, verloor hy het leven in eenen veldslag by de Maes."
Opvliegend van aard en een slecht leider, zo kennen we de Lotharingse koning. Vijf jaar heeft-ie het volgehouden, de driftkop. En nu is zijn naam verbonden aan een "verzorgingsplaats", een aanduiding die doet vermoeden dat er witgekapte zusters rondlopen, met lange witte schorten voor, die zich ijverig, doch met ingetogen blik, inspannen om uitgeputte weggebruikers op krachten te laten komen. Maar ook hier is de geschiedenis wreed: er is slechts een tankstation van de Shell en de plek is bekend onder homo's die elkaar daar ontmoeten, omdat het terrein goed verlicht is en dus veiligheid biedt. Dat is dan wel de veiligheid van een (merkwaardigerwijze als snel als heilige vereerde) koning Heethoofd, die niet aarzelde zijn staf in tweeën te slaan op onschuldige hoofden. Een verzorgingsplaats indeed.
vrijdag 3 april 2009
Zon!
Dit wordt een heel voorspelbaar stukje. De titel zegt al genoeg: de zon schijnt en de temperatuur loopt op. Een mens wil buiten zijn en u begrijpt het al: ik zit binnen. Maar daar valt nog mee te leven.
Op één kamer met twee collega's zit ik. Daar is heel goed mee te leven, want het zijn fijne collega's, als mens én als medewerker, als u het subtiele verschil kunt waarderen. Maar nou is net de ene vertrokken naar een bijeenkomst ergens in het land en de ander heeft vanmiddag vrij.
En dat is een combinatie die pijn doet. Ik zei al: het wordt een voorspelbaar stukje. Zit ik hier vanmiddag helemaal alleen, achter een pc, met uitzicht op een zonovergoten campus, door reusachtige ramen die vorige week nog van binnen en van buiten blinkend schoon zijn gewassen door de glazenwassers.
Mijn enige troost is nu een enorme klodder eksterpoep, die door zo'n kwetterende rotvogel op mijn raam is gedeponeerd, vlak nadat de laatste glazenwasser was verdwenen, en precies op ooghoogte, vol in mijn blikveld.
Die smet op mijn uitzicht ga ik vanmiddag tandenknarsend koesteren. Rotvogel. Rotzon.
Op één kamer met twee collega's zit ik. Daar is heel goed mee te leven, want het zijn fijne collega's, als mens én als medewerker, als u het subtiele verschil kunt waarderen. Maar nou is net de ene vertrokken naar een bijeenkomst ergens in het land en de ander heeft vanmiddag vrij.
En dat is een combinatie die pijn doet. Ik zei al: het wordt een voorspelbaar stukje. Zit ik hier vanmiddag helemaal alleen, achter een pc, met uitzicht op een zonovergoten campus, door reusachtige ramen die vorige week nog van binnen en van buiten blinkend schoon zijn gewassen door de glazenwassers.
Mijn enige troost is nu een enorme klodder eksterpoep, die door zo'n kwetterende rotvogel op mijn raam is gedeponeerd, vlak nadat de laatste glazenwasser was verdwenen, en precies op ooghoogte, vol in mijn blikveld.
Die smet op mijn uitzicht ga ik vanmiddag tandenknarsend koesteren. Rotvogel. Rotzon.
woensdag 1 april 2009
Gefoppet?
Zou het wáár zijn? Wim de Bie is terug? Als Meneer Foppe? Met z'n eigen foppelog?? (Zie ook de lijst Blogs die ik volg.) De eerste bijdrage -- "post" heet dat, geloof ik, maar dat wil ik niet weten -- dateert van 17 maart, dus een één-aprilgrap kan het niet zijn.... Jauchzet frohlocket dan dus maar, voorzichtig?
Waar wierook is...
Net gezien dankzij die onovertroffen humor-omroep RKK: een jonge pastor die van zijn kerk een wierookvrije ruimte heeft gemaakt. Opname van een mis in een grote kerk met aandachtige 90-plussers en verdomd (o pardon): geen kuchje te horen, geen tranende ogen te zien, en een vrije blik van voor naar achteren door de kerk. Volgende shot (pun intended): de aparte wierookruimte. Daar zaten vijf diehards, wierookverslaafden van het eerste uur, te luisteren naar de mis via een intercom. Hun uitzicht in de kleine ruimte werd gevormd door elkaar en een machtig walmend wierookvat.Het wachten is op Ab Klink: zal hij dit initiatief oppakken en... zal Nederland nu ook eindelijk wierookvrij worden??
dinsdag 31 maart 2009
De strijd tussen ultra-darwinisten enerzijds en creationisten anderzijds blijft voortduren en smeulen als een veenbrand. De eerste groep probeert het darwinisme aan te wenden om alles te verklaren en dus ook om God overbodig te verklaren, de andere groep ziet het darwinisme niet alleen als een bedreiging voor de zienswijze dat de bijbel de enige Waarheid is, maar ook als bedreiging voor het morele heil van de mens.
Een BBC-documentaire die ik vanavond zag, Did Darwin kill God?, probeert de middenkoers aan te houden en is me dus al sympathieker dan de extreme posities die hierboven worden beschreven. De samensteller en presentator, Conor Cunningham, presenteert zich als christen én overtuigd aanhanger van de evolutietheorie. Hij ging op zoek naar wat een wig dreef tussen Darwin en het geloof in God en komt ondermeer tot de conclusie dat de orthodoxie van de Kerk altijd een symbolische interpretatie van de bijbel heeft ingehouden en dat de letterlijke interpretatie, die altijd kan leiden tot de bewering dat de aarde hooguit 6000 jaar oud is en in zes dagen geschapen is, een anomalie is geweest en altijd zal blijven.
In de loop van de één uur durende documentaire verschijnen heel wat personen voor de camera, maar degene die me het meest bij is gebleven was Michael Ruse, een Britse wetenschapsfilosoof en atheist, die het ondanks die combinatie heel wel mogelijk vindt dat mensen in een God geloven én darwinist zijn. De wetenschap moet zich bezighouden (houdt zich daar ook alleen maar mee bezig!) met de vraag "Hoe?", dan kunnen gelovigen zich bezighouden met de vraag "Waarom?" Wetenschappers als Richard Dawkins en Daniel C. Dennet, die de oorlog verklaren aan God, gaan hun boekje als wetenschappers te buiten en doen in feite uitspraken over iets waar ze geen uitspraken over kúnnen doen.
Ook al ga ik steeds meer twijfelen aan het bestaan van God, de gedachte dat men als wetenschapper geen geldige uitspraken kan doen over het godsbestaan is me toch wel heel erg dierbaar.
vrijdag 20 maart 2009
Kartoens
Nou moet ik toch even de loftrompet steken van de Belgische Kartoenfabriek, waar ik al geruime tijd kaarten van koop, die ik vervolgens niet eerder verstuur dan dat ik me verzekerd heb van een eigen exemplaar. Hun handelsmerk is de kaart met een oude foto en een werkelijk hilarische tekst erbij. Ze zijn vooral te krijgen bij de boekhandelketen S. waar ik wel en geen reclame voor wil maken (steunt den kleinen zelfstandige, zoals Roelants en Augustinus!).
Meer in de privésfeer: mijn zus M.S. zou zo haar eigen kartoenfabriek kunnen beginnen. Haar uitbundige verzameling plaatjes is enorm divers en de afbeeldingen zijn vaak tekstloos, maar minstens zo sprekend, zoals van Teleman en Televrouw hiernaast. Hem is op vakkundige wijze de mond gesnoerd en zij had toch al niet veel te melden, zo is mijn indruk. Tegen de tijd dat haar fabelachtig mooie agenda weer te koop is, maak ik ongegeneerd reclame voor haar website!
Abonneren op:
Posts (Atom)